Weg uit Badu richting Varanassi

De 17 daagse zit erop. Heel veel geleerd de afgelopen 2 weken. Een klein beetje technieken, een beetje over de cultuur in de regio waar we zaten,veel over de politieke overtuiging ( communistisch bolwerk). Maar het meest over mijzelf. Ik ben niet in begeleidersrol geschoten. Als er werd gehuild ben ik niet gegaan, als mensen drama maakte over niet zoveel ben ik niet gegaan. Normaal ben ik een spons voor alle ellende in een groep. Deze keer heb ik het gelaten waar het hoorde bij de ander. Na 17 nachten slecht slapen meer observeren dan praten heb ik veel geleerd. Dat ondanks vermoeidheid ik nog steeds niet lelijk doe naar anderen. Ondanks fysieke pijn want mijn linkerknie wil niet mee. Ik doe nog steeds niet lelijk tegen mensen. Als ik in de eind ronde zeg wat ik wilde zeggen, dat er een aantal trainers waarvoor ik eigenlijk kwam er niet waren. Door allerhande problemen( en ik dat jammer vond).. en er wordt dan gesnauwd tegen me, ik moe ben en pijn heb ik nog steeds niet lelijk doe tegen mensen... Ik kom tot de conclusie dat alle shit van iedereen incl boos worden bij de ander hoort. Het enige waar ik invloed op heb is mijzelf. En ik laat me niet meer opnaaien, opslokken, leegzuigen of als puppet gebruiken... eindelijk een situatie waar ik dat echt heb kunnen leren..we zaten in een hogedrukketel met grote ego's, mega drama mensen, en meeste anarchisten en activisten, de mond voor over het klimaat en het redden van 2 bomen maar wel hierheen gevlogen. Veel twee gezichten en dubbele standaarden.  Tijd houden we ons niet aan, werk doen we het liefst niet, maar een grote mening delen graag wel. Zo bijzonder om onverwacht in zo een groep te belanden. Een prachtige leerschool. Ik ben een dankbaar mens. Het was een ride!!! Het was net als vroeger op mijn werk bij het koffie apparaat heeft iedereen zn mond vol over alles wat ze klote vinden. Maar tijdens de vergadering houd iedereen zn klep.. dé ja vue....  het was een prachtige leerschool. Ik was weer de wij persoon in een grote groep ik mensen.  Lieve Regina heeft vaak doorgeklonken in mijn hoofd met haar : lieve katootje jij bent anders en dat gaat zeer doen in je leven... en dat klopt maar die zeer wordt steeds minder.  En toch ook een paar hele leuke mensen leren kennen uit de groep. Super tof ook weer. Nu door naar Varanassi. Erg benieuwd.