Happy New Year

Oudejaarsdag. Normaal gesproken is Nic druk in de weer met het bakken van oliebollen etc, maar nu dus even niet. Vanaf 12.00 uur start het programma van het New Age Music Festival. We besluiten het rustig aan te doen, het beloofd immers een lange avond te worden.  Op ons gemakkie uit bed,  ergens ontbeten en rond 14.00 uur melden we ons op de locatie. Het is angstvallig stil,  het zou toch in 12.00 uur starten. Bij inschrijftafel liggen vele badges te wachten op de gasten. Ik laat onze online inschrijving zien. De jongen kijkt wat paniekerig en gaat bellen. Vervolgens komt er een tweede jongen bij de vraagt hoe wij dit gedaan hebben.  Ehh, gewoon online via jullie site. En hoeveel hebben we betaald? Ehhh 500 roepie pp. ( dit vonden wij al vreemd want op de poster door Rishikesh heen stond de early bird toegang voor 1000). Maar goed,  wij hebben twee toegangsbewijzen en krijgen een badge met de mededeling dat het eten er dan niet bij zit.  Komt goed uit  want daar hadden we niet op gerekend.

Op de vraag waarom het zo stil is,  zeggen ze dat ze aan het opstarten zijn..... ruim 2 uur na de officiële starttijd. Oké dit is India. We lopen door en op het binnenplein zien we nog niemand dus we wachten maar even. Als we goed en wel zitten horen we 'muziek/soundchecks' achter het gebouw.  Ahh dus daar is het feestje. We lopen verder en jawel een waar podium met alle toeters en bellen. En toch zeker al zo'n 25 bezoekers.  Rond 15.00 uur gaat het dan echt beginnen en treedt de eerste band op. ( dit bleek de sound check trouwens want 4 uur later waren ze er weer)

Alles is in Hindi maar de sound is goed en we vermaken ons prima. Het wil echter niet druk worden. Als er in totaal zo'n 50 man bezoekers zijn, is het veel. ( en dit waren de andere "artiesten" en vaders, moeders en partners) Maar de dame die de artiesten aankondigd blijft enthousiast roepen hoe fantastisch het is en het publiek uitzinnig. Blijkt dat alles ook live wordt uitgezonden op een of ander kanaal. En we hebben ook kunnen zien wat een camera hoek doet. Als je maar laag filmpt vanuit een specifieke hoek is het net of er best wat mensen zijn. Dat de hele eerste rij wit draagt valt best op vooral als de volgende band die op het podium komt helemaal in het wit blijkt te zijn.

Na een optreden of 3 heeft Nic het eigenlijk wel gezien.  Dit was om 19:00 uur. Het wordt kouder en de sfeer komt er ook niet echt in.  Inmiddels is er op onverklaarbare wijze ingelopen op het schema en lopen we nog maar 45 minuten achter op het officiële programma. Vraag me niet hoe ze dat voor elkaar gekregen hebben. ( er waren veel aangekondigde artiesten niet, vermoeden we. Want er is een band samen gesteld uit mensen die iets kunnen. Wat dus klinkt als de schoolband waar Nic vroeger in zat).              Dus het optreden van de handpan speler Baba Kutani, waar ik het meeste naar uitkeek, zou nu rond 20.00 uur zijn. Rond die tijd komt er inderdaad een aankondiging. De prominente gast van die avond,  een of andere minister van bosbehoud, is onderweg.....ooooo spannend.... en het wordt 21:00 uur....

Er wordt op het grote videoscherm een promofilm van Baba Kutani zijn handpan academy gestart. Leuk om te zien maar dan met sirenes en zwaailichten komt de minister aan. Wij zaten tot op dat moment comfortabel op een bank ( waar 12 man op kan) voor het podium, maar daar moesten we vanaf want de minister komt eraan. Gedwee doen we een stapje opzij en tijdens de binnenkomst speelt Baba kort op zijn handpan. ( heel kort, heeeeeel heel kort) En wat betreft de minister van bos, ik zie de link niet. Het is zoiets als een uitvaart conferentie met als hoge gast de minister van carnaval. Maar die minister van bossen, zou je met veel fantasie nog de link kunnen leggen met bomen knuffelen, en new age. Maar dan laat ik mijn fantasie de vrije loop hoor. 

Handpan meneer Kutani is leuk maar niet spectaculair kan ik zeggen. De minister gaat net zitten,  wordt hij het podium opgeroepen voor wat plichtplegingen (het niveau wij van de organisatie geven onze geluidsmensen een oorkonde), en verdwijnt dan naar ongeveer 20 minuten weer.( echt weg ook hè)

Inmiddels was op het veldje vlak bij het podium een kampvuur gemaakt waar wij ons lekker gingen warmen. Het is inmiddels 22:00 uur. En steenkoud!

Daar vroeg ik aan Baba of hij nog meer ging laten horen....NEE... dit was het (hij is ook medeorganisator dus daarmee heeeel druk...). Dat valt dus vies tegen,  Nic heeft echt haar buik ervan vol en wij maken ons op om te vertrekken. Komt de tweede jongen van 8 UUR eerder naar ons toe dat we toch gratis kunnen eten.....hahaha ze willen de internationale gasten niet kwijt ( want we moeten ook steeds in beeld , want het festival is zo een succes dat er zelfs internationaal aandacht voor is, en dat zijn wij. ) Toen echter ook het eten ongeveer dezelfde planning had als het hele festival zijn we in een tuktuk gestapt richting ons hotel. ( weg van het fake it until you make it festival). Naast ons hotel zit een klein eettentje en daar hebben we nog een hapje gegeten.  Om 24:00 uur hebben we elkaar in ons hotel Gelukkig Nieuwjaar gewenst terwijl er buiten wat knallen te horen waren. 

1 januari 2023 onze laatste actieve dag in Rishikesh. We weten inmiddels dat je een tuktuk moet delen. Dus gewoon een soort van onnozel langs de kant van de weg gaan staan en dan stoppen de tuks om te vragen waar je heen wil.  Dat zeg je dan,  en als ze die kant opgaan spreek je een prijs af en stap je in. Vandaag wilden we nog naar Tapovan,  een buitenwijk van Rishikesh waar ook nog e.e.a. te zien is.  We besluiten met de tuk heen te gaan, en dan via de brug naar de overkant van de Ganges en daar dan teruglopen. Goed plan...

De tuk rekent vandaag de hoofdprijs maar het is druk,  veel verkeer etc. Dus op pad, blijkt dat de snelste route door de politie is afgesloten. Dus hij moet omrijden en zegt terloops dat het dan duurder wordt,  we knikken wat en denken we zien wel.  Op de grens van Tapovan stopt de tuk want ook daar mag hij niet verder.  We stappen uit en ik geef hem het eerder afgesproken bedrag in zijn handen met de mededeling dat hij ons niet op de juiste plek heeft afgezet. Hij knikt instemmend. 

We brunchen heerlijk bij The 60's cafe (Beatles cafe). En genieten van de entourage hier 

We lopen richting de brug om de Ganges over te steken......brug in onderhoud. Dus naar de oever en daar in een soort van veerpontje naar de overkant. Deze kant van Rishikesh is ook zeer gezellig met veel leuke winkeltjes.  Hier zitten ook veel yoga retreats, dus vandaag hebben we evenveel westerlingen gezien als in de voorgaande 3 maanden. 

Terug bij ons hotel besluit ik aan de overkant voor de laatste keer naar de kapper te gaan voor een knip en scheerbeurt. Ook hier proberen ze weer de toerist een poot uit te draaien maar na bijna 3 maanden moeten ze toch echt een beter verhaal hebben. 

Morgenmiddag rond 15.00 uur vertrekt onze trein richting Delhi waar we zo rond 22.00 uur hopenlijk aankomen.