Facebook ehhh sorry

Vandaag enthousiast e.e.a op Facebook gedeeld waarna Nicole vraagt,  waarom hebben we een blog.....oja natuurlijk 😖. iedereen kan ons blog volgen maar niet perse FB. En jullie zitten ook niet te wachten op dezelfde dubbele verhalen.

Dus vandaag even dubbel,sorry.😇

Vanochtend wederom bijtijds op pad maar het was wat bewolkt en dus heerlijk om de stappenteller weer overuren te laten maken.  Eerste stop Santa Cruz Cathedral. Groot hek ervoor, bewaking erachter en een bord met een tekst in trant van Geen bezoekers. Maar zoals wel vaker, vriendelijk gevraagd of ik een foto mocht maken....natuurlijk, kom binnen maar de kerk zelf gaat pas om 10 uur open. Foto gemaakt en vanuit een andere hoek horen we kinderen hardop teksten van een juf (nonnentje) nazeggen. Op het terrein zit ook een meisjesschool en het plein staat vol met....fietsen. Dat is iets wat we nog niet eerder zoveel hebben gezien.  Heel veel mensen fietsen hier in Kochi (toch weer die Nederlandse invloed) en dus ook deze kinderen naar school. 

We vervolgen onze weg, komen nog een eerbetoon aan Moeder Theresa 

tegen en komen aan bij de Chinese visnetten. Dit is een van de toeristische trekpleisters van Kochi. Hier komen bussen vol toeristen uit alle delen van India op af. En toegegeven het is wel een spectaculair gezicht. Voor het oog van onze camera sloven 6 mannen zich uit om het net omhoog te halen...... later zien wij verderop dat dit werk grotendeels gedaan wordt door het contra gewicht. Maar het oog wil ook wat

Fort Kochi was helaas op maandag gesloten maar vanaf de pier hebben toch een mooie kijk op het complex kunnen werpen. Op dezelfde pier even van het uitzicht genoten,  aan de ene kant de antieke visnetten en aan de andere kant de supertankers en vrachtschepen. En daar kregen we gezelschap van wat koeien. Ze zagen mij in mijn tas zoeken en dachten vast,  daar is wat te halen. Helaas kon ik ze alleen verblijden met een aai over de bol.

Op zoek naar Dutch Cemetery want als er Nederlanders geleefd hebben, zijn er ook overleden.  Helaas een kleine deceptie, begraafplaats was afgesloten en ook niet echt onderhouden terwijl dit ook weer een National Heritage is....

Vol goede moed hadden we 's ochtends onze zwemspullen meegenomen want in de middag naar Kochi beach. Ja eh, beach, ik zal de foto's besparen maar er stond op een stukje strand van 100 meter een shovel en heel veel puin. Conclusie, niet zwemmen in de Arabische zee. Dan maar even bij een luxe hotel naar binnen die een zwembad hebben en daar een paar uurtjes, uiteraard tegen betaling, gerelaxed.

We hebben ook eindelijk online onze eigen treintickets kunnen boeken.  Vaak liep dit vast bij de betaling maar wat blijkt,  als je aangeeft in India te wonen en ze vragen je adres te verifiëren dan kan je online je locatie delen.  Dus vandaag wonen we op Cemetery Road.😅 en zijn de tickets voor de komende plaatsen geboekt.

Kerela staat ook bekend om de Aryurvedische geneeswijze en de massages zijn je van het. Dus, alsof Nicole nog niet relaxed genoeg was,  stapte ze achterop bij onze gastheer Bernard om bij het Aryurvedic hospital afgezet te worden.  En dan bedoel ik niet financieel 😉. Hospital moet je overigens niet letterlijk nemen. Het is net een uitgebreide apotheek met ook massages. Ze heeft er in ieder geval van genoten, en dat voor zo'n € 15,00. Koopje weer.

En ik, ik heb mijn haar laten knippen en mijn stoppels laten fatsoeneren. Voor het knippen rekenen ze toch nog 110 roepie (€ 1,40) maar met scheren kwam het op 170 roepie. Dat is echt het lokale tarief,  dus geen afzetterij.  Het was een aardig jongen die goed zijn best had gedaan dus met 200 (€ 2,50) was hij heel blij. 

Terwijl ik dit verhaal typ breekt hier de hemel weer open met onweer, regen en harde wind. Hopen dat het morgen opgeklaard is.  Dan vertrekken we, wederom met de trein,  vanuit Kochi naar Coimbatore. Een ritje van ongeveer 4 uur.