Halverwege deze trip. Wat heb ik geleerd...

Vandaag zitten we precies op de helft van onze reis en zitten te wachten op de luchthaven voor onze vlucht naar Nepal. Waar ik persoonlijk hoge verwachtingen van heb.

De afgelopen 6 weken is er veel gebeurd en we hebben veel gezien. Veel verplaatsingen en dus ook veel verschillende slaapplekken.

In de hele gehorige  kamers met veel getoeter, geschreeuw, en gedoe buiten slaap ik met oordoppen zodat ik een poging kan doen om te slapen. Wat daar een bijkomstigheid van is, is dat mijn hoofd heel erg zijn best doen om allert te zijn. Dus mijn oren staan op scherp. Zodra die doppen eruit gaan hoor ik alles dus harder. En dan moet je het mega mega drukke verkeer van de steden in....  grappig hoe zo'n hoofd werkt.

Wat mij opvalt aan mijzelf is, dat als het heeeeeeel druk is. Ik per hand met mijn vingers ga tikken duim teken pink 3x duim tegen ring vinger 3x etc. Het is ontstaan en verder doe ik het niet. Vreemd gedrag lijkt mij. Maar ik raak overprikkeld en dit is dan wat ik doe blijkbaar. Hahahaha ik was al vreemd maar nu toch wel heel vreemd. 

Een vroege vlucht of trein what ever die nacht ervoor slaap ik niet of bijna niet. In de nachttrein en nachtbus slaap ik niet... ik heb een boek en ik dommel een beetje maar slapen dus niet. Waar Branko letterlijk overal en altijd slaapt, slaap ik niet veel. Vandaar mijn armbandjes projecten, die overigens te koop zijn (stuur mij een pb bij interesse). Ik heb iets te doen en kan even ontspannen van alle indrukken overdag. Want, wat zien we veel. 

Het hete eten... ik heb daar geen probleem mee maar Branko best wel. Maar na 6 weken is hij ook best gewend aan het hetere eten...  op de vraag spicy or not so spicy zei hij steeds not so spicy. Nu zegt hij not spicy en is het net pittig genoeg dat hij het kan eten.

We eten dingen bij streetfood tentjes en van die restaurantjes waar alleen locals komen en het gaat allemaal goed. Het gratis gefilterde water wat ze op tafel zetten drinken we ook gewoon en no problem. 

We zijn nu aan het wachten op de luchthaven en er zijn 10 vluchten tussen 8 en 12 uur.... 10?? Bizar toch en Calcutta is geen kleine plek. Maar vooral in verhouding heel veel arme mensen en eindeloze sloppen wijken. Tja en die mensen gaan niet vliegen. 

Gister even een rugzak afgegeven want voor die 2 weken kunnen we ook met 1 rugzak reizen. We hadden licht gepakt sowieso maar toch nog te veel. Er is al wat terug naar huis in pakketjes. Mijn rugzak woog bij vertrek 10 kilo... maar 8 had ook makkelijk gekund. Want we wassen spullen uit als we een kamer met goede airco hebben dan is het in een nachtje wel droog. Al doende leren we. Volgende trip doen we het nog beter... en deze was al beter dan de vorige.  Hahaha

Spreuken van de eerste helft van de reis.. sir sir where are you from ...... Netherlands zeggen wij.. of tegen de cricket liefhebbers Holland want we deden het goed in de wereldcup. Maar na ons antwoord valt de conversatie stil en lopen mensen weg.. where are you from is wat ze weten in het Engels en dan houd het op.

En deze speuk vind ik wel heel bijzonder. We zaten afgelopen week in een kerk tijdens een dienst. En aan het eind werden we aangesproken met where are you from.... dus wij zeggen Netherlands en deze meneer begint in het Engels te kletsen.  Wij vragen waarom is deze kerk dienst in het Engels.... waarop die man met droge ogen zegt christians are educated people , all doctors and laywers. Thats why the service is in English. Nou daar viel mijn mond dan weer van open. En iedereen zegt hier yes yes yes op alles. Al hebben ze je niet verstaan. Hahahah 

Nou ja op naar Nepal. En daar bloggen we lekker weer verder.